1 juli 2022
Er is opnieuw een vorm van plasticvervuiling ontdekt: plasticar. Daarbij gaat het om een combinatie van twee bekende vormen van vervuiling: aangespoelde teerplakken (klompen ingedroogde stookolie) en in zee drijvend plastic. Dat plastic vermengt zich met de teerplakken die zich hechten aan rotsen op de kust. Het verschijnsel is ontdekt op de Canarische Eilanden en beschreven in het tijdschrift Science of The Total Environment.
Andere vormen van plasticvervuiling in de vorm van quasi natuurverschijnselen waren al bekend, zoals plastiglomeraat, plasticrust en pyroplastics.
AANGESPOELDE TEERKLOMPEN
Teerklompen kom je regelmatig tegen aan de kust, ook op Nederlandse stranden. Het gaat om aangespoelde, ingedroogde stukken stookolie afkomstig van schepen. De vaak illegaal in zee geloosde stookolie verdampt voor een deel, de rest klontert en vormt teerklompen. Op de Canarische Eilanden hechten zulke klompen zich permanent aan de rotsen. Er zijn stukken kust waarvan de helft met teerkoek is bedekt. Spaanse wetenschappers zagen gekleurde deeltjes in die door de zon uitgeharde teerkoek. Dat bleken verschillende soorten microplastics te zijn, ingevangen door het teer; stukjes plastic, nurdles, touw en andere fragmenten.
POLYETHYLEEN VAN VERPAKKINGEN
De onderzoekers analyseerden de stukjes plastic. Polyethyleen blijkt het vaakst voor te komen. Dit is niet verwonderlijk, want het is de meest voorkomende soort plastic en het drijft in water. Verpakkingen van polyethyleen die in zee terechtkomen breken af tot steeds kleinere stukjes. Voor een deel blijken die dus ingevangen te worden door de in zee gevormde teerklompen.
Ook bij plasticrust gaat het vooral om polyethyleen. Bij dit verschijnsel, voor het eerst ontdekt op Madeira, spoelen microplastics aan op de rotskust en vormen ze plakken van plastic, die zich in de loop der jaren uitbreiden.
NADER ONDERZOEK NODIG
De onderzoekers noemen hun ontdekking plasticar. Ze bepleiten dat effecten van plasticar op het milieu nader bestudeerd worden. Zo worden teerplakken door de zon heter dan de omliggende rots en dat kan een effect hebben op de organismen die er leven. Een ander effect kan het uitlekken van chemicaliën zijn, die zowel in de teerplakken als in de stukjes plastic zitten en die zeer toxisch kunnen zijn voor aquatische organismen.
Foto: Javier Hernández Borges
Misschien ben je ook geïnteresseerd in:
Plasticrust: kust met korst van plastic
Plastic confronteert wetenschappers met nieuwe natuurverschijnselen
PUR: onzichtbaar en schadelijk zwerfvuil